September 1919. De eenentwintigjarige oorlogsveteraan Tristan Sadler stapt in Norwich uit de trein om een pakketje brieven te overhandigen aan Marian Bancroft. Tristan vocht tijdens de Eerste Wereldoorlog aan de zijde van Marians broer Will, die de oorlog niet overleefde. Terwijl ze samen door de straten van de stad wandelen, hoopt Tristan zijn hart te luchten bij Marian en haalt hij herinneringen op aan de bijzondere vriendschap met haar broer. De brieven zijn echter niet de ware reden van Tristans bezoek; hij draagt een groot geheim met zich mee dat hun beider levens voorgoed kan veranderen en zelfs verwoesten...
Wie me al langer volgt, weet vast wel dat ik een fan ben van John Boyne. Niet alleen van zijn overbekende jeugdboeken maar ook van zijn romans voor volwassenen, zeker als dat toevallig ook oorlogsromans zijn. Boyne kiest er altijd voor om een relatief onbekend aspect van de oorlog te belichten. Zo slaagt hij er keer op keer in om mij aan zijn boeken gekluisterd te houden.
In De witte veer speelt de jonge Tristan Sadler de hoofdrol. Afwisselend lees je over zijn bezoek aan Marian Bancroft, de zus van zijn strijdmakker Will, en over hoe het hen verging tijdens de oorlog. Tristan en Will hadden een bijzondere band die Boyne heel knap beschrijft. Hoewel heel lang onuitgesproken, is het wel snel duidelijk dat er tussen de twee mannen meer was dan louter vriendschap.
Tristan en Will leren elkaar kennen in het opleidingskamp Aldershot en worden al snel onafscheidelijk. Eenmaal aan het front verandert hun vriendschap drastisch en wanneer Will midden in de oorlog plotseling zijn wapens neergooit en zichzelf uitroept tot gewetensbezwaarde, zal niets ooit nog hetzelfde zijn. Will wordt gefusilleerd en Tristan zal moeten leren leven met zijn oorlogsdaden.
In zijn kenmerkende, beeldende stijl schrijft Boyne over de schande die dienstweigeraars - witte veren - over zich heen kregen, zowel thuis als aan het front. In plaats van een oordeel te vellen, zet hij je aan het denken over moed en lafheid. Het einde vormt het ultieme sluitstuk van dit verhaal, hoewel het misschien een tikkeltje té dramatisch is in vergelijking met de rest ervan.
De witte veer is een klein, breekbaar oorlogsverhaal, even bescheiden als confronterend. In tegenstelling tot veel andere schrijvers van oorlogsromans plaatst meesterverteller John Boyne mensen centraal eerder dan gebeurtenissen en dat is wat zijn boeken zo uniek maakt.
De witte veer
Oorspronkelijke titel: The Absolutist (vertaling door Mechteld Jansen)
John Boyne
Aantal pagina's: 318
ISBN 9789022560204
Uitgeverij Boekerij (2011)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten