donderdag 18 februari 2016

RECENSIE | Het huis op de heuvel - Eve Chase

Het prachtige landhuis Pencraw Hall is altijd het zomerhuis van de familie Alton geweest. Hun vaste grapje is dat een uur op het landgoed twee keer zo lang duurt als in Londen, maar dat je niet meer dan de helft gedaan krijgt. Het leven is er loom en ontspannen en eigenlijk gebeurt er nooit iets. Totdat, op een mooie zomerdag, het allerergste gebeurt.

Tientallen jaren later zijn Lorna Smith en haar verloofde in Cornwall op zoek naar de perfecte trouwlocatie. Lorna heeft een zwak voor het vervallen landgoed dat ze zich herinnert uit haar jeugd – in haar ogen zijn de stoffige kandelaars en de wilde bloemen die tussen de vloerplanken door groeien het toppunt van romantiek. Maar als ze, gekerfd in een boomstam, een verontrustende boodschap vindt, beseft ze dat het verleden – dat van haarzelf én dat van het huis – duisterder is dan ze zich wil herinneren. Steeds dieper wordt Lorna de geschiedenis van het huis in getrokken. Wat is er gebeurd, al die zomers geleden?


Toen dit boek in de bus viel, raakte ik maar niet uitgekeken op die prachtige cover. Wat voor verhaal zou er achter schuilgaan?

Na een mysterieuze proloog die je onmiddellijk het verhaal in sleurt, duik je het leven van Lorna in. Zij is samen met haar verloofde op zoek naar de perfecte trouwlocatie in het idyllische Cornwall en heeft haar oog laten vallen op Pencraw Hall, in de buurt beter bekend als Black Rabbit Hall. Eens daar aangekomen overvalt haar het gevoel alsof ze er eerder geweest is, een gevoel dat later bevestigd wordt door foto's die ze vindt in de nalatenschap van haar pas overleden moeder. Haar vader doet alsof zijn neus bloedt, maar Lorna is vastbesloten om de geschiedenis van haar jeugd en tegelijk die van Black Rabbit Hall te achterhalen, want die blijken onlosmakelijk met elkaar verbonden. 

Naast deze verhaallijn uit het heden, keren we regelmatig meer dan dertig jaar terug in de tijd, naar de hoogdagen van het landgoed, wanneer de rijke Altons er hun vakanties doorbrengen. Het is de oudste dochter Amber die de hoofdrol speelt in deze verhaallijn uit het verleden. Zij heeft samen met haar ouders en broers en zusje de tijd van haar leven op Black Rabbit Hall, tot twee dramatische gebeurtenissen het gezin voorgoed uit elkaar rukken, zonder dat iemand de kans krijgt om de brokken te lijmen.

De combinatie van heden en verleden gaat in veel boeken de mist in omdat de verhaallijnen niet evenwaardig zijn, maar in die valkuil is Eve Chase gelukkig niet getrapt. Lorna en Amber zijn allebei even belangrijk voor de ontwikkeling van het verhaal en ik kon me in allebei even goed inleven.

Ook de sfeerschepping is bijzonder geslaagd. Het beeld dat de schrijfster schetst van Black Rabbit Hall is idyllisch en melancholisch maar tegelijk ook duister en mysterieus. Af en toe bekruipt je het gevoel dat er meer speelt in het landhuis dan met het blote oog zichtbaar is, maar de enige geesten die er rondwaren zijn die uit het verleden van de bewoners.

Nu ik Het huis op de heuvel uit heb, kan ik amper geloven dat dit Eve Chase' debuutroman is. Ze is erin geslaagd om goed uitgewerkte personages neer te zetten te midden van een omgeving die tot verbeelding spreekt. Een aanrader voor iedereen die van sfeervolle romans houdt!


Het huis op de heuvel
Oorspronkelijke titel: Black Rabbit Hall (Vertaling door Lydia Meeder)
Eve Chase
Aantal pagina's: 364
ISBN 9789022575635
Uitgeverij Boekerij (januari 2016)

Met dank aan de uitgeverij voor het recensie-exemplaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten