RECENSIE | De Vergeten Muze - Engelmundus Lute

In zijn studententijd leert Hank Glorie Evita kennen. Tien dagen lang hebben ze een passionele verhouding die abrupt eindigt als Evita's verloofde terugkomt van een reis door Griekenland. Na zijn dagen met Evita probeert Hank de draad van zijn leven weer op te pikken en door de jaren heen vergeet hij dat Evita ooit bestaan heeft. Tot hij op zijn oude dag, tijdens het herordenen van zijn muziekcollectie, de Vijfde symphonie van Sjostakovitsj hoort. Dat muziekfragment brengt alle herinneringen aan Evita weer boven en pas dan beseft hij dat zij eigenlijk zijn muze was.

Voor Hank Evita leerde kennen was kunst en literatuur een ver-van-zijn-bed-show. Zij neemt hem mee op een ontdekkingsreis langsheen de Kunsten, waardoor hij zelf zijn capaciteiten als schrijver ontdekt. De evolutie die Hank ondergaat onder invloed van de excentrieke Evita is mooi om te lezen. Lute laat hoofdstukken uit heden en verleden naadloos op elkaar aansluiten.

Ik hou van poëtisch taalgebruik en mooie zinnen, maar overdaad schaadt in dit geval ook. Zo worden de poëtische zinnen op bepaalde momenten nogal hoogdravend, vooral in het begin. Daardoor had ik even wat moeite met doorlezen, maar ik ben blij dat ik doorgezet heb. Na de eerste hoofdstukken werd De vergeten muze alsnog een meeslepend verhaal.

De roekeloze verliefdheid die Hank treft als een mokerslag weet Lute echt heel treffend te omschrijven. Verder weet de auteur de lezer een aantal levenswijsheden mee te geven, zonder belerend over te komen. 

De vergeten muze is een meeslepend en toch realistisch verhaal over herinneren en vergeten, over de Liefde - met hoofdletter L - en de Kunst - met hoofdletter K.

Score:
«««

De vergeten muze
Engelmundus Lute
Aantal pagina's: 340
ISBN 9789491728037
Uitgeverij Trophonios Publishing (oktober 2013)

Met dank aan de uitgeverij voor het recensie-exemplaar.