Vlaanderen, Pasen 1944. Marie Pauwels, net zestien geworden, droomt van een avontuurlijker en romantischer leven dan het saaie en beknotte bestaan onder de kerktoren van Meenbeek. Ook de oorlog die nu al vier jaar woedt, kabbelt er rustig voort en schijnt zelfs aan het dorp voorbij te gaan. Maar schijn bedriegt. Zeker wanneer op een nacht een Canadese bommenwerper vlak achter de boerderij neerstort en daar opeens een heleboel moffers en Mestapo’s, zoals nonkel Berre de Duitse soldaten noemt, op af komen. Alleen de piloot weet te ontkomen. Tot woede van de SS’ers en de plaatselijke collaborateurs. Intussen zorgt de landing van de Amerikaanse troepen in Normandië in heel België en Nederland voor steeds meer spanning en bloedige confrontaties tussen wit en zwart. Maar ook daarvan blijft het dorp voorlopig gespaard. Tot die fatale zondag 30 juli 1944, waarop een kogel zorgt voor een tragedie met vreselijke gevolgen…
Na Ule en Mette komt in dit derde deel van de Pauwels-trilogie Marie, de dochter van Mette, aan het woord. Het is oorlog, maar daar heeft de zestienjarige Marie eigenlijk weinig last van. Meenbeek is bezet, maar daar blijft het dan ook bij. Marie heeft het veel te druk met liedjes zingen - van The Andrew Sisters - en dagdromen - over Nolle en Jeanne d'Arc - om wakker te liggen van de oorlog. Tot er vlakbij hun boerderij een Canadese bommenwerper neerstort. Teddy, de piloot, overleeft als enige de crash en duikt onder op de boerderij. In het dorp lopen de spanningen intussen hoog op, zeker als een aantal vermeende collaborateurs het recht in eigen handen nemen. Marie deelt in de klappen en belandt uiteindelijk samen met haar beste vriendin Mira in Ravensbrück. Terwijl ze hun uiterste best doen om alle ontberingen te doorstaan, sijpelen er steeds vaker berichten over het naderende einde van de oorlog het kamp binnen. De vraag is of Marie en Mira het nog zolang zullen volhouden.
Marie, codenaam Jeanne komt wat traag op gang. In de eerste hoofdstukken kom je vooral meer te weten over het dagelijks leven in Meenbeek, de tradities in het dorp en natuurlijk over Marie zelf. Na een goeie honderd bladzijden komt er opeens veel meer vaart en spanning in. Ik verwachtte dat Marie verzeild zou geraken in verzetsactiviteiten, maar dat blijkt maar in beperkte mate zo te zijn. Toch is het wel ten gevolge van deze activiteiten dat ze na een razzia op transport naar Duitsland gezet wordt.
Het belangrijkste deel van het verhaal speelt zich daar dan ook af, in concentratiekamp Ravensbrück. Om hier te overleven moet Marie tot het uiterste gaan en ze wordt in recordtempo volwassen. Het brave begin staat in schril contrast met de gruwelijke passages die zich hier afspelen. Toch bewijst Marc de Bel zich ook in dit geval weer als de meester van de rebelse humor.
Buiten een fantastisch verhaal en boeiende personages - ik zou hier even goed mijn recensies van Ule en Mette kunnen knippen en plakken - heeft Marie, codenaam Jeanne ook een paar leuke extraatjes zoals een plattegrond van Meenbeek, historische foto's en illustraties en een lijst met alle liedjes die een rol spelen in het verhaal. En als je net als ik soms wat moeite hebt met alle familiebanden, dan komt de stamboom aan het begin van het boek ook heel goed van pas.
Voor mijn gevoel is dit deel het sterkste en meest beklijvende van de trilogie. Het verhaal van Marie grijpt je bij de keel en laat je niet meer los.
Marie, codenaam Jeanne
Marc de Bel
Aantal pagina's: 464
ISBN 9789461316295Uitgeverij Van Halewyck (februari 2017)
Benieuwd wat andere bloggers van dit boek vinden? Volg dan de blogtour!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten