RECENSIE | Als we elkaar terugzien - Kristin Harmel

Columniste Emily denkt dat ze alles kwijt is: haar baan, haar familie en haar grote jeugdliefde. Dan ontvangt ze van een geheime afzender een prachtig, mysterieus schilderij: een portret van een vrouw, die ze direct herkent als een jonge versie van haar onlangs overleden grootmoeder. Er staat geen afzender bij, alleen een handgeschreven briefje met de boodschap: Hij is altijd van haar blijven houden.

Emily besluit op onderzoek uit te gaan. Wie heeft haar het schilderij gestuurd? Wie heeft het gemaakt? En kende de schilder haar oma? Ze komt op het spoor van dramatische gebeurtenissen in oorlogskampen waar Duitse krijgsgevangenen werkten voor Amerikaanse boeren, en soms verliefd werden op Amerikaanse vrouwen. Door wat ze ontdekt komen ook Emily’s eigen levensverhaal, de relatie met haar vader en hun pijnlijke geschiedenis in een ander licht te staan. Zal ze eindelijk de kracht vinden om de confrontatie met het verleden aan te gaan?

Als je, net zoals ik, smult van oorlogsromances en familiegeheimen, heb je de laatste jaren geen gebrek aan leesvoer, integendeel. Soms krijg ik het idee dat er in dat genre niet veel nieuws meer te ontdekken valt. Maar dan komt er totaal onverwacht zo'n pareltje langs dat je overtuigt van het tegendeel. Als we elkaar terugzien is er zo eentje.

We maken kennis met de zesendertigjarige Emily Emerson die in haar leven al heel wat voor de kiezen heeft gekregen. Haar vader verliet het gezin toen Emily nog klein was, haar moeder stierf toen ze achttien was en pasgeleden overleed haar geliefde oma. Op de koop toe wordt ze ook nog eens ontslagen. Kortom, Emily's leven is een grote puinhoop. Tot ze op een dag een prachtig schilderij krijgt toegestuurd waarop ze haar grootmoeder herkent - het startsein voor een zoektocht naar de herkomst van het fascinerende portret en naar haar familiegeschiedenis. Hoe meer ze te weten komt over het verleden, hoe meer ze beseft dat ook zij bepaalde dingen zal moeten loslaten om verder te kunnen met haar leven.

In Als we elkaar weerzien wisselen hoofdstukken uit het heden en uit het verleden elkaar af. Meestal gaat mijn grootste interesse dan uit naar één van de twee, maar in dit geval vond ik beide verhaallijnen even sterk. Vanaf de eerste zin werd ik opgeslokt door het verhaal en de fantastische personages. Emily's familiegeschiedenis, de worsteling met haar eigen verleden en de liefde tussen Margret en Peter hielden me volledig in zijn greep.

In tegenstelling tot wat je zou verwachten, wordt de historische verhaallijn niet verteld vanuit het perspectief van Emily's oma, maar vanuit dat van haar grootvader die ze nooit gekend heeft. Hoewel Margret absoluut een cruciale rol speelt in het boek, leer je haar dus enkel kennen door de ogen van anderen. Daardoor blijft ze voor de lezer even ongrijpbaar als de vrouw op het schilderij.

Met de Duitse krijgsgevangenschap in Amerika legt Kristin Harmel een vrij onbekend stukje geschiedenis bloot en combineert dit met fantastische, innemende personages. Ook de rol die kunst krijgt toebedeeld in het geheel getuigt van een originaliteit die ik in dit genre al lang niet meer ben tegengekomen.

Als we elkaar terugzien is een weergaloze, hartverscheurende roman over spijt, vergeving en keuzes maken. Hou in ieder geval die zakdoekjes in de aanslag!


Als we elkaar terugzien
Oorspronkelijke titel: When we meet again (Vertaling door Daniëlle Stensen)
Kristin Harmel
Aantal pagina's: 384
ISBN 9789022579213
Uitgeverij Boekerij (februari 2017)

Met dank aan de uitgeverij voor het recensie-exemplaar.