Bloggerslunch met Sophie Hannah & Mathew Prichard

Door Dutch Media Books werd ik afgelopen zaterdag uitgenodigd op een bloggerslunch samen met een tiental andere bloggers, een paar medewerkers van de uitgeverij én niemand minder dan misdaadauteur Sophie Hannah - die recent Hercule Poirot nieuw leven inblies met De Monogram Moorden - en Mathew Prichard, kleinzoon van Agatha Christie. 

Deze bijeenkomst was mijn allereerste bloggersevent en ik wist niet zo goed wat te verwachten, dus ik was van tevoren best een beetje zenuwachtig. De bloggerslunch vond eigenlijk vlakbij mijn deur plaats, in Antwerpen, dus ging ik met de trein die richting uit. Zoals je misschien wel weet staan de Belgische spoorwegen niet bepaald bekend voor hun stiptheid en dus kwam ik maar net op tijd en buiten adem aan bij Le Pain Quotidien, een leuke, moderne brasserie vlakbij het Centraal Station. Helaas - of in dit geval gelukkig - is het Belgische wegennet ook niet echt te vertrouwen en kwamen Sophie Hannah en Mathew Prichard nog net iets later aan dan ik.

Toen iedereen had kennisgemaakt en voorzien was van een drankje, in mijn geval deze heerlijke huisgemaakte muntlimonade, kon het rondetafelgesprek van start gaan. Het ging er heel informeel  en ontspannen aan toe. We konden naar hartenlust vragen stellen en met Sophie en Mathew in gesprek gaan.

Zo kwamen we te weten dat het ontstaan van De Monogram Moorden eigenlijk berust op een gelukkig toeval. Tijdens een lunch met uitgeverij Harper Collins had Sophies literair agent zich laten ontvallen dat als er ooit een nieuwe Agatha Christie geschreven moest worden, zij als echte fan de geknipte kandidate zou zijn. Sophie zelf was in het begin allerminst enthousiast, ze vond het zelfs absurd, maar tot haar verbazing was de familie van Agatha Christie wél gewonnen voor het idee. Van het één kwam het ander, en het resultaat is nu te bewonderen in De Monogram Moorden.

Waarom Sophie dan juist voor Poirot koos en niet voor bijvoorbeeld Miss Marple? Het verhaal dat ze al langer in haar hoofd had en dat de basis zou vormen voor dit boek, was zo complex dat het helemaal geknipt was voor de zelfingenomen Belgische detective. Miss Marple zou er gewoonweg te bescheiden voor geweest zijn. Ze vond het heel belangrijk om Agatha's Poirot te behouden na al die jaren, maar toch was het zeker niet haar bedoeling om Agatha Christies stijl te imiteren. Daarom ook koos ze ervoor om Edward Catchwood te introduceren als verteller in plaats van Kapitein Hastings.

Agatha Christie was in haar tijd een echte celebrity, maar volgens Mathew was ze een hele gewone, lieve oma die er alles aan deed om het hem naar zijn zin te maken. Hij vertelt na zoveel jaren nog steeds met veel liefde over haar, echt mooi om te zien en te horen. Ze gingen vaak samen naar musea en theater en ze bracht hem de liefde voor muziek bij. Hij had eigenlijk totaal niet in de gaten dat ze zo'n bekende figuur was, ze was gewoon zijn oma.

Zo stuurde ze ieder nieuw boek op naar de kostschool waar hij verbleef. Ieder boek dat toekwam op school moest goedgekeurd worden door het schoolhoofd, om er zeker van te zijn dat er niks in stond dat niet voor kinderoogjes bestemd was. Het viel hem op dat zijn boeken er altijd veel langer over deden om goedgekeurd te worden dan die van de andere leerlingen. Pas toen hij de kostschool verliet, ontdekte hij dat de vrouw van het schoolhoofd hier voor iets tussenzat. Zij was namelijk een grote Agatha Christiefan en ieder boek dat voor Mathew toekwam, las ze eerst zelf.

Onder het genot van een lekkere sandwich ging het vragenvuur gezellig door. We weten allemaal dat Agatha Christie zoveel jaren na haar dood nog steeds een trouwe schare fans heeft. Toch was Sophie Hannah niet bang voor de reacties van deze en andere lezers. Ieder boek dat ze schrijft wordt door iedereen anders onthaald. Sommige recensies zijn lovend, andere zijn uitermate kritisch. Dat is bij De Monogram Moorden niet anders. Door de jaren heen heeft ze geleerd zich bij beslissingen te laten leiden door hoop en niet door angst.

Mathew was wel heel opgelucht toen bleek dat De Monogram Moorden zo geslaagd bleek te zijn. Want laten we eerlijk zijn, zei hij, het had evengoed kunnen tegenvallen. Voor hem was het ook deels nostalgie om na veertig jaar nog eens een nieuw verhaal over Hercule Poirot te kunnen lezen.

Ik stond er van te kijken dat Hannah zelf zo'n grote Agatha Christiefan is. Nog voor ze vijftien jaar oud was, had ze al haar boeken gelezen en dat herhaalde ze in de loop van haar leven nog een paar keer. Ook voor ze begon te schrijven aan De Monogram Moorden herlas ze nog een keer alle Christieboeken. Ze heeft verschillende favorieten, maar Murder on the Orient Express is toch haar all-time favourite.

Zelf heb ik lang niet alle boeken gelezen, maar toch wel een aantal. Mijn interesse voor de Agatha Christieboeken werd eigenlijk gewekt door de tv-serie Poirot, waarin David Suchet de hoofdrol speelt. Voor mij is die man de verpersoonlijking van Poirot en ik was dan ook heel blij te horen dat Sophie Hannah er ook zo over dacht.

Natuurlijk waren we allemaal heel benieuwd of er ondertussen nog een Poirot-verhaal in de steigers staat. Hierop klonk het heel diplomatisch: "Het zou ons niet verbazen." Ik weet niet wat jullie daaruit opmaken, maar ik heb er goede hoop op dat Sophie Hannah binnenkort met een nieuw Poirot-verhaal naar buiten komt!

Na afloop van het interview kregen we de kans om onze boeken te laten signeren. Sophie en Mathew schreven een persoonlijke boodschap in onze boeken en we konden met hen op de foto. Tegelijkertijd werd het dessert geserveerd en ik koos voor een heerlijke brownie. Alleen die brownies al zijn het waard om nog een keer terug te gaan naar Le Pain Quotidien, het was echt de lekkerste die ik ooit gegeten heb.

Na de lunch gingen Sophie en Mathew nog naar de Boekenbeurs voor een publieksinterview en een signeersessie. Een aantal bloggers gingen met hen mee, maar ik nam met een heel goed gevoel de trein weer terug naar huis. Ik vond het heel leuk om kennis te maken met mijn collega-bloggers en natuurlijk met Sophie en Mathew en wil dan ook graag Jessie, Tina en Jochem van Dutch Media Books bedanken voor deze geweldige middag!


Naast mijn eigen exemplaar van De Monogram Moorden kreeg ik ook nog een gesigneerd exemplaar mee naar huis om te verloten onder mijn trouwe lezers. Hou Boekboetiek dus zeker in de gaten de komende dagen als je kans wil maken op dit fantastische boek!