Mijn naam is Samuel O’Samba. Daarmee is het voornaamste over mij gezegd. O ja, en dat ik vandaag mijn moeder voor dood achtergelaten heb. Daar moet ik niet al te veel mee inzitten. Ik heb al genoeg geboet. Sterker nog, toen de misdaad zich aandiende, had ik het gevoel dat gerechtigheid eindelijk geschiedde.
De 17-jarige Samuel krijgt voor het eerst de kans om zijn leven te veranderen. Het enige dat hij daarvoor moet doen is: niets. Terwijl zijn moeder in de garage zelfmoord aan het plegen is, trekt Samuel de deur achter zich dicht en slaat hij op de vlucht. Hoe is het zo ver kunnen komen? En zal Samuel verantwoording moeten afleggen?
Wanneer Samuel op een dag terugkomt van de bakker ontdekt hij dat zijn moeder bezig is met een zelfmoordpoging in de garage. In plaats van haar te hulp te schieten bedenkt hij zich dat dit misschien de enige kans is die hij ooit zal krijgen om zijn leven een andere wending te geven. Hij keert zijn moeder de rug toe en trekt de stad in, in afwachting van het moment dat iemand anders zijn moeder vindt.
Op zijn vlucht bereidt hij in zijn hoofd zijn verdediging voor, in het geval het ooit tot een rechtszaak komt wegens schuldig verzuim. Zo blikt hij terug op zijn opvoeding - of het gebrek daaraan - en overdenkt op een heel volwassen manier zijn bijdrage aan de gebeurtenissen. Ondanks zijn slechte jeugd laat hij niet op zijn kop zitten en hij wentelt zich zeker niet in de slachtofferrol.
Ik maak er geen geheim van dat een Vlaams boek altijd een beetje voelt als thuiskomen en dat was bij Zwerfsteen niet anders. Kathelijn Vervarcke hanteert een hele vlotte pen en ze heeft met de cynische Samuel een geloofwaardig personage neergezet. Ze geeft haar lezers de kans om in zijn hoofd te kruipen. Op die manier wordt de reden waarom hij zijn moeder voor dood achterliet pijnlijk duidelijk.
Met een zwaar thema als kinderverwaarlozing is dit zeker geen boek waar je vrolijk van wordt. Het is een beklemmend en intriest verhaal, dat me zwaar op de maag lag. Iedere kans op geluk die Samuel in het leven krijgt, wordt vakkundig de kop ingedrukt. Gelukkig lijkt er aan het einde van het verhaal wel een sprankje hoop te zijn op een fijne toekomst. Ik zou in ieder geval graag lezen hoe het Samuel verder vergaat in het leven.
"Toen begreep ik wat het was, een slechte jeugd hebben.
Dat betekent niet dat je geen kansen krijgt, zoals velen denken,
maar vooral dat je geen goede of zelfs helemaal geen herinneringen hebt."
Zwerfsteen
Kathelijn Vervarcke
Aantal pagina's: 237
ISBN 9789462345317Uitgeverij Abimo (maart 2016)
Met dank aan de uitgeverij voor het recensie-exemplaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten