zaterdag 18 augustus 2012

Goed begonnen is half gewonnen: Boeken waarin ik halverwege gestopt ben

Bron: www.favim.com


Als je voor mijn boekenkast staat en heel goed kijkt, zie je, naast een overload aan boeken, hier en daar een boek met een bladwijzer ergens halverwege. Het gebeurt niet zo vaak, maar soms stop ik nog voor een boek half is al met lezen, omdat het me gewoon niet langer boeit of omdat een ander boek me dringend roept. Vandaag deel ik met jullie een paar van die boeken die half gelezen achtergebleven zijn in mijn boekenkast.

Het verdriet van België - Hugo Claus
Een meesterlijk portret van het Vlaamse leven in de periode 1939 tot 1947. Een tijd die zich kenmerkt door oorlog, verzet en collaboratie. Hoofdpersoon is de 11-jarige Louis, die uit alle macht duidelijkheid probeert te vinden in de verwarring en leugenachtigheid om hem heen.
Ik weet het, dit boek is een klassieker onder klassiekers en staat algemeen bekend als hoogstaande literatuur, maar neem me niet kwalijk, ik vond het ronduit saai. Terwijl ik dit schrijf, voel ik me best een cultuurbarbaar, maar het is niet anders. Sorry, Hugo! (Ik laat dit boek gewoon voor de schijn vol in het zicht in mijn boekenkast staan. Cultuurbarbaar, moi?)


De Kantlezer - Brunonia Barry
Towner Whitney keert na twintig jaar terug naar haar geboortestad Salem. Haar geliefde oudtante Eva wordt vermist en blijkt onder mysterieuze omstandigheden te zijn verdronken. Als Towner op onderzoek uit gaat wordt ze geconfronteerd met vergeten herinneringen uit haar jeugd en met een mystieke gave die ze van haar moeder gekregen heeft. Wanneer er nog een vrouw verdwijnt, laait een oude vete op tussen de besloten vrouwengemeenschap op het eiland voor de kust en de conservatieven in Salem. Towner moet haar gave aanwenden om levens te redden, maar zal daarvoor eerst de waarheid over haar eigen jeugd onder ogen moeten zien.
Dit boek kreeg zowat overal lovende kritieken en het verhaal is echt iets voor mij, maar op één of andere manier wist dit boek mijn aandacht niet vast te houden. Misschien dat ik het er tijdens mijn vakantie nog eens op waag en gewoon van voor af aan terug begin te lezen!


De Toscaanse Tuin - Marc Mills
1958. Adam Strickland, student aan Cambridge University, krijgt een speciale opdracht van zijn professor: hij moet een scriptie schrijven over een beroemde zestiende-eeuwse Toscaanse tuin. Hij ontdekt iets mysterieus: Signor Docci, de eigenaar van de vreemde en grillige tuin, heeft de tuin aangelegd ter ere van zijn vrouw, waarschijnlijk nadat hij haar heeft vermoord.
Ander boek, zelfde verhaal. Dit boek zou echt iets voor mij moeten zijn, het moet gewoon, maar ook hier verloor het boek zijn greep op me, zo ergens halverwege. Misschien ook dit boek nog maar eens een tweede kans geven?


De Weg naar Callisto - Torsten Krol
Op een dag besluit Odell Deefus zich aan te melden bij het Amerikaanse leger. Hij weet zelf ook wel dat hij niet de allerslimste is. Maar hij is slim genoeg om achter de bonus aan te gaan die wordt beloofd aan soldaten als ze hun vaderland gaan dienen. Hij stapt in zijn truck en gaat op weg naar het stadje Callisto, waar het rekruteringsbureau van het leger zich bevindt. Hij zal Callisto echter nooit bereiken: zijn Chevrolet krijgt motorpech. Bij het eerste het beste huis vraagt hij om hulp en dat is het startpunt van een duizelingwekkende reeks bizarre gebeurtenissen.
Dit boek vond ik eigenlijk best spannend, maar ik werd verleid door de boeken van Sharon Bolton (lees hier en hier), waardoor deze weer netjes op zijn plaats in mijn boekenkast belandde. Ik vraag me op dit moment ook niet echt af hoe het verder gaat, dus ik denk niet dat ik nog verder ga lezen.


In welk boek zijn jullie maar tot in de helft geraakt?


Tot de volgende keer!
Annelies

9 opmerkingen:

  1. Het verdriet van België heb ik opgegeven toen ik eigenlijk nog maar 100 bladzijden moest (wel zonde). En vorige week heb ik de bruggenbouwers opgegeven omdat ergeen vrouwen in voorkwamen (daar ben ik blijkbaar heel flauw in, ik wil me wel een beetje kunnen herkennen, en machomannen die de natuur trotseren, tja, dat is niet meteen een mogelijkheid tot identificatie...) o, ja Haruki Murakami heb ik ook opgegeven (criterium: wil ik weten hoe het eindigt? Nee!)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind het al een hele prestatie dat je zover geraakt bent in Het verdriet van Belgie! Ben dus niet de enige die het maar niks vond, gelukkig. De twee andere boeken ken ik niet, helaas.

      Verwijderen
  2. Meestal lees ik een boek helemaal uit, maar soms valt het wel eens voor dat ik in de helft stop. Een tijdje geleden had ik dit voor bij De Kunstminnaar van Katie Fforde. Ik heb aan mezelf gezegd dat ik er ooit eens verder in moet lezen, maar tot nu toe is het er nog niet van gekomen...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Soms val je gewoon stil in een boek, zonder dat het je echt tegenstak. Kan gebeuren he!

      Verwijderen
  3. Vroeger deed ik dat niet, een boek maar half uitlezen, tegen heug en meug ging ik door. Maar nu gaat het me steeds makkelijker af. Natasja's dans van Orlando Figes is mooi, maar veel te gedetailleerd, dus (nog) niet uitgelezen. Ook De botten van Descates van Russel Shorto, Braziliaanse monologen van João Ubaldo Ribeiro evenals de klassieker Don Quichot van Cervantes. En Proust, wie heeft alle delen van De verloren tijd uitgelezen? Het laatste boek dat bij mij halverwege dichtgeslagen werd was Met bonzend hart van Willem Nijholt, ik vond hem zo zeuren. Het verdriet van België staat hier nog geheel ongelezen in de kast.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nog iemand die Het verdriet van België in zijn boekenkast heeft staan zonder hem gelezen te hebben! Hopelijk kom je er ooit nog eens toe!
      Ik las vroeger ook zo goed als alle boeken uit, maar ik heb er nog zoveel op mijn leeslijst staan dat ik mijn tijd niet meer kan/wil verdoen met het lezen van boeken die ik toch niks vind.

      Verwijderen
  4. Oei, De weg naar Callisto....dat is toch zo'n prachtig boek! Althans ik vond het prachtig. Maar het is wel zo dat het boek zijn charmes pas na een flink stuk lezen prijsgeeft. Ik zou zeggen: toch nog een keer proberen hoor! Misschien kan mijn bespreking je inspireren:
    http://joke-boekhappen.blogspot.nl/2012/06/torsten-krol-de-weg-naar-callisto.html

    Het verdriet heb ik ook nog hier in de kast staan....ik wil het toch een keer proberen. Net als Ulysses en Marcel Proust...ooit...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ben gestopt na ongeveer 100 blz. Misschien moet het beste inderdaad nog komen. Wel grappig dat jij het boek 5/5 geeft :) Zo zie je maar, smaken verschillen echt!

      Verwijderen
  5. Ik ben halfweg vorige maand begonnen aan 'De kaart van Bellini' door Jason Goodwin, maar ik geraak maar niet vooruit. Denk dat ik het toch maar ga wegleggen voor iets wat mij meer interesseert.
    Vroeger ben ik eens begonnen in het eerste boek van Lord of the Rings, maar aangezien het een geleend boek was en ik geen tijd had om er veel in te lezen, is het er ook niet meer van gekomen.

    BeantwoordenVerwijderen