Tijd om los te laten

Wat heb ik het schrijven van deze blogpost lang voor me uitgeschoven. Toen ik mijn pauze aankondigde, wist ik in mijn achterhoofd al wel dat die pauzeknop waar ik zo graag op wilde drukken weleens een stopknop zou kunnen worden, maar ik hoopte nog op een mirakel. Misschien zou de zin om te bloggen nog wel terug komen, als ik maar lang genoeg die knop ingedrukt hield.

Maar eerlijk is eerlijk: mijn blog en ik passen gewoonweg niet meer bij elkaar. Ik word er niet meer gelukkig van. Of om het op zijn Marie Kondo's te zeggen: het sparkt geen joy meer. Ik startte Boekboetiek bijna zeven jaar geleden in een opwelling en door de jaren heen groeide het uit tot veel meer dan dat. Mijn blog bracht onverwacht interessante samenwerkingen, prachtige boeken en - het allerbelangrijkste - fantastische vriendschappen met zich mee. Bang om dat alles kwijt te raken, blogde ik het laatste jaar op automatische piloot en niet meer vanuit mijn hart. 

Gelukkig weet ik nu dat wat écht belangrijk is, niet zomaar zal verdwijnen op het moment dat ik boekblogger af ben. Dat die vriendschappen blijven bestaan, dat er altijd genoeg boeken zullen zijn om een paar mensenlevens mee te vullen en dat mensen niet teleur willen stellen nooit een goede reden is om te blijven doorgaan. 

Dus is het tijd om afscheid te nemen van Boekboetiek. Alles blijft voorlopig gewoon online staan, dus mocht je toch een onweerstaanbare drang voelen om oude recensies te gaan lezen, dan kan dat altijd. En wie weet, misschien gebeurt dat mirakel toch nog en krijg ik ook een onweerstaanbare drang om weer te gaan bloggen. Tot die tijd kun je via Instagram en Goodreads op de hoogte blijven van wat ik zoal doe, laat en lees.

Liefs,
Annelies