dinsdag 25 april 2017

RECENSIE | De kleine getuige - Jilliane Hoffman

Wanneer Faith met haar vierjarige dochtertje ’s avonds laat naar huis rijdt, knalt er opeens iemand op haar auto: vanuit het bos is een meisje in paniek de weg op gerend. ‘Help me!’ schreeuwt ze, maar Faith is in blinde paniek: een donkere weg, niemand in de buurt… ze besluit door te rijden. In haar achteruitkijkspiegel ziet ze hoe het meisje door een man het bos in wordt gesleurd. Wanneer steeds meer jonge vrouwen verdwijnen en er ‘Vermist’-posters opduiken met daarop het gezicht van het meisje, blijkt dat Faith’s dochtertje die bewuste avond helemaal niet sliep op de achterbank. Ze heeft alles gezien. En vertelt dat ook. Aan de politie. In plaats van getuige is Faith opeens schuldig aan het feit dat ze iets had kúnnen doen. En de dader? Die heeft haar misschien wel gezien en nu hij weet wat zij weet…


Jilliane Hoffman is met De kleine getuige niet aan haar proefstuk toe. Tot ze in 2001 fulltime schrijfster werd, werkte ze als openbaar aanklager in Miami. Voor haar thrillers kan ze dus putten uit tonnen ervaring. Voor mij was het een eerste kennismaking met haar boeken.

Na een ruzie met haar zus vertrekt Faith met haar vierjarig dochtertje Maggie halsoverkop naar huis. Het stormt verschrikkelijk, ze is over haar toeren en heeft te veel gedronken. Op de koop toe is ze in haar haast haar tas en telefoon vergeten bij haar zus. In een verlaten dorpje zet ze de auto even aan de kant, hopend dat die helse storm snel voorbijtrekt. Ze dommelt even in maar wordt even later gewekt door een verwilderd meisje dat op de ruit van haar auto bonst, smekend om hulp. Als even later twee mannen opduiken die het meisje meesleuren, gaat Faith er in paniek vandoor. Pas dagen later, wanneer de moord op een jong meisje bekend raakt, blijkt dat Maggie helemaal niet sliep op de achterbank. Ze vertelt haar vader alles wat ze die nacht gezien heeft en stort zonder het te beseffen het hele gezin in een allesomvattende chaos.

De kleine getuige begint goed. De eerste hoofdstukken zijn razend spannend en veelbelovend voor de rest van het verhaal. Maar dan zwakt de spanning opeens af. Al vrij snel is duidelijk wie de dader is. Wat volgt is een bij momenten eindeloze herhaling van feiten en gebeurtenissen en de zoektocht naar voldoende bewijs om de moordenaar voor het gerecht te kunnen brengen. Tot vlak voor het einde staan deze weg naar een proces en de politieke spelletjes die hierbij komen kijken centraal. Vlot geschreven en prima uitgewerkt, daar niet van, maar helaas niet zo spannend als ik gehoopt had. Pas de laatste 150 bladzijden laait de spanning op en zit ik weer op het puntje van mijn stoel.

Waar dit boek absoluut wel in uitblinkt is de psychologie van de personages. Wat begint als een leugentje om bestwil om haar drankmisbruik te verdoezelen eindigt voor Faith in een ware nachtmerrie. In een hopeloze poging zichzelf en haar gezin te beschermen neemt ze de ene noodlottige beslissing na de andere.  De pers en de publieke opinie storten zich op haar en schilderen haar af als de grote schuldige in het hele verhaal. Hoffman geeft de psychologische rollercoaster van Faith en haar gezin geloofwaardig weer en daagt je uit om na te denken over hoe je zelf zou reageren.

De kleine getuige is een thriller die eerder uitblinkt in psychologie dan in een spanning. De vlotte schrijfstijl en de originele uitwerking zorgen dat je toch blijft lezen.


De kleine getuige
Oorspronkelijke titel: All the Little Pieces (Vertaling door Jan Smit)
Jilliane Hoffman
Aantal pagina's: 368
ISBN 9789026139307
Uitgeverij De Fontein (februari 2017)

Met dank aan de uitgeverij voor het recensie-exemplaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten