1914. Ule Pauwels woont samen met haar vader, moeder en haar drie jongere broers op een boerderij in Cruyshautem. Ze wordt binnenkort veertien en gaat dienen bij de dorpsdokter. Hier gaat een heel nieuwe wereld voor haar open, een wereld vol boeken, schilderijen, muziek... Maar dan vallen de Duitsers België binnen en wordt haar vader opgeroepen. Bijna iedereen uit het dorp vlucht naar Frankrijk, ook Berten, haar vriendje, en zijn ouders. Haar moeder wil echter de boerderij en de dieren niet achterlaten. Maar de Duitse pletwals is niet te stoppen. Dus vertrekken ze ook, naar de Westhoek bij nonkel Siele en tante Clara. Ze halen het nog net: vlak achter hen wordt de frontlijn gesloten en stroomt de Ijzervlakte onder. Terugkeren naar huis is onmogelijk geworden. De oorlog zakt weg in de modder. De rust keert terug, of toch voor een tijdje. Want als de Duitsers in april 1915 gifgas gebruiken zijn ze ook in Elverdinghe niet meer veilig en vluchten ze verder weg van het front. Het wordt voor Ule een lange tocht vol gevaar, liefde en vriendschap. Maar ook een tocht naar zichzelf.
Wat was het lang geleden dat ik nog eens iets van Marc de Bel had gelezen! Nochtans stond hij heel hoog op mijn lijstje met lievelingsschrijvers toen ik pakweg vijftien jaar jonger was dan vandaag. En toen zag ik Ule in de boekhandel liggen. Zou ik als (bijna) volwassene ook nog fan zijn van Marc de Bel?
In dit boek maken we kennis met Ule Pauwels, een jonge meid van veertien die niet op haar mondje gevallen is. Ze houdt trouw een dagboek bij waar ze de lezer deel van maakt. Haar leven neemt een nieuwe wending wanneer ze in dienst gaat bij de dorpsdokter en haar eerste vriendje krijgt. Het lijkt alsof de zomer niet meer stuk kan, tot de Duitsers het land binnenvallen en haar vader opgeroepen wordt.
Wat volgt is een verhaal in typische Marc de Bel-stijl over gewone mensen in buitengewone omstandigheden. Ondanks de miserie die de personages meemaken, is humor nooit ver weg. Ik zat regelmatig te grinniken tijdens het lezen.
Ule vond ik een fantastisch personage. Ze is leergierig, grappig en laat zich niet doen. Veel jonge meisjes zullen zich in haar en haar problemen herkennen. Onder invloed van de oorlog maakt ze een geleidelijke, maar duidelijke evolutie door die heel mooi uit de verf komt.
Het antwoord op mijn vraag is dus ja. Ja, ik ben als (bijna) volwassene ook nog fan van Marc de Bel. Ule is een jeugdboek dat ik zeker kon smaken en waarvan ik zeker weet dat het een onuitwisbare indruk zal nalaten op veel jonge en minder jonge lezers. Ik ben dan ook heel benieuwd naar Mette, het volgende boek uit de reeks.
Ule
Marc de Bel
Aantal pagina's: 440
ISBN 9789022328637
Uitgeverij Manteau (2013)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten