Al twee jaar teistert droogte het plattelandsstadje Kiewarra. Het land verdort, het vee sterft. Men is de wanhoop nabij. De spanning wordt ondraaglijk als drie leden van een gezin dood worden aangetroffen. Luke Hadlers zelfmoord – nadat hij zijn vrouw en zesjarige zoontje van het leven beroofde – laat iedereen verbijsterd achter.
Aaron Falk keert terug naar het stadje waar hij opgroeide om de begrafenis van zijn vroegere beste vriend bij te wonen. Hij raakt daar tegen wil en dank betrokken bij het onderzoek naar de dramatische zaak. Als de vragen zich beginnen op te stapelen en het wantrouwen groeit, wordt Falk gedwongen de gemeenschap onder ogen te komen die hem twintig jaar geleden heeft verstoten.
In Australië voert dit boek al een tijdje de bestsellerlijsten aan en de vertaalrechten zijn aan maar liefst 22 landen verkocht. Bij ons verschijnt De Droogte pas op 7 februari, maar ik kreeg via WPG Uitgevers de kans om dit boek al eerder te lezen.
De spil waarrond dit verhaal draait is federaal agent Aaron Falk. Als tiener ontvluchtte hij het toen nog bloeiende Kiewarra samen met zijn vader nadat een meisje uit zijn vriendengroepje dood werd terug gevonden. Nu keert hij eindelijk terug naar het dorre stadje om de begrafenis van Luke, zijn beste vriend uit die tijd, bij te wonen. Uit pure wanhoop vermoordde deze eerst zijn vrouw en zoontje om daarna zelfmoord te plegen. Of zo lijkt het toch. Lukes ouders hebben hier zo hun twijfels over en vragen Aaron om op onderzoek uit te gaan. Tijdens zijn officieuze onderzoek ontdekt hij dat er veel meer speelt in Kiewarra dan hij had kunnen vermoeden en dat oude vetes nooit zomaar vanzelf verdwijnen.
Het lijkt alsof iedereen in Kiewarra wel iets te verbergen heeft, maar in een klein stadje waar iedereen iedereen kent, blijft niks lang geheim. Dat gegeven speelt Harper handig uit om spanning te creëren. Op kundige wijze bouwt ze het verhaal op, te beginnen met een op het eerste zicht duidelijk geval van moord en zelfmoord. Vanaf dan wordt met mondjesmaat duidelijk dat niets is wat het lijkt. De spanning en de onthulling van de plot zijn zeer goed gedoseerd, de droogte zorgt daarbij voor een broeierige sfeer die je onder de huid gaat zitten.
Het onderzoek dat Aaron voert, dwingt hem ook om zijn verleden onder ogen te zien. Door korte flashbacks ontdek je welk drama er zich jaren geleden afspeelde in het stadje en waarom Aaron en zijn vader zich uiteindelijk genoodzaakt zagen te vluchten. De flashbacks zijn geen aparte hoofdstukken, maar korte cursieve stukjes in de loop van een hoofdstuk. Zo creëert Harper ook binnen een hoofdstuk constant kleine cliffhangers.
Eigenlijk is het amper te geloven dat dit boek een debuut is. De spanningsboog, de broeierige sfeer, het plot, de personages, ... Alles zit zo goed in elkaar! Dit is geen doorsnee misdaadroman, dit is zoveel meer.
De Droogte
Oorspronkelijke titel: The Dry (Vertaling door Catalien & Willem van Paassen)
Jane Harper
Aantal pagina's: 336
ISBN 9789400507432
A.W. Bruna Uitgevers (februari 2017)
Met dank aan de uitgeverij voor het recensie-exemplaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten