Ze zouden samen de schoorsteenpijp op klimmen, Kees en Jan. Dat was de afspraak. Ze wilden weten of je vandaar over de duinen de zee kon zien. Alleen Jan klimt naar boven. Kees ziet hem een dodelijke val maken en rent ervandoor. Als hem uren later verteld wordt dat zijn vriend dood is, reageert hij geschokt, alsof hij van niets weet. Jaren later kijkt Kees terug op de dramatische gebeurtenis uit zijn jeugd: het echte verhaal moet nu maar eens verteld.
Kees en Jan worden bijna per ongeluk vrienden. De tengere, stille Kees en de stoere Jan vullen mekaar goed aan. Ze dagen elkaar uit, boksen en vissen samen, blijven bij elkaar eten. Ook wanneer Kees verliefd wordt op Marijke, de tweelingzus van Jan, blijven de vrienden elkaars steun en toeverlaat. De vriendschap tussen de twee jongens is er één die voor jong en oud herkenbaar is.
Met onderwerpen als doodgaan, rouwen en schuldgevoelens is De zee zien zeker geen vrolijk verhaal, maar door een goed gekozen streepje humor hier en daar is het ook niet zwaar op de hand. Daarenboven weet de auteur op een weergaloze manier de jaren vijftig weer tot leven te wekken.
Koos Meinderts slaagt erin om rond de jeugdherinneringen van één man een wonderlijk verhaal te schrijven. Sinds ik vorig jaar zijn eerste jeugdboek Lang zal ze leven las, ben ik fan van zijn dichterlijke schrijfstijl. Zeker in combinatie met een puur en oprecht verhaal als De zee zien komt deze stijl goed tot zijn recht. In al zijn eenvoud is dit boek zeker één van de meest verrassende jeugdboeken van dit jaar.
De zee zien
Koos Meinderts
Aantal pagina's: 144
ISBN 9789026139130
Uitgeverij De Fontein (november 2015)
Met dank aan de uitgeverij voor het recensie-exemplaar.
De zee zien
Koos Meinderts
Aantal pagina's: 144
ISBN 9789026139130
Uitgeverij De Fontein (november 2015)
Met dank aan de uitgeverij voor het recensie-exemplaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten