RECENSIE | De Grens - Riikka Pulkkinen

In De Grens drijft liefde de hoofdpersonages tot aan (en over) hun eigen morele grens. Anja Aropalo, 53 jaar, heeft haar echtgenoot beloofd hem te doden als hij door Alzheimer zijn persoonlijkheid kwijtraakt. Ze worstelt met de belofte aan haar man en het feit dat ze om die belofte na te komen een moord zal moeten plegen. Gedurende dezelfde periode wordt Anja's zestienjarige nichtje Mari verliefd op haar leraar Fins, Julian, die niet alleen veel ouder is, maar ook getrouwd en vader. Als Mari's liefde verrassend genoeg beantwoord wordt, verliest ze zichzelf in een relatie die haar grenzen danig op de proef stelt.

Het verhaal wordt verteld vanuit vier perspectieven, dat van Anja, Mari, Julian en diens dochter Anni. In korte hoofdstukken wordt duidelijk waar de hoofdpersonages tegenaan lopen, waar ze mee worstelen. De verschillende verhaallijnen zijn onderling heel knap verweven. Ik kon me heel goed inleven in de personages van Anja en Mari. Ook hun drijfveren kon ik goed volgen. Alleen Julian ging mijn inlevingsvermogen te boven. Hij bleef voor mij een volwassen, getrouwde man die profiteert van de naïviteit van een jong meisje, een man die vooral beter zou moeten weten.

Ondanks de tragiek is De Grens wel een heel leesbaar verhaal geworden dat je zelf ook aan het denken zet over je eigen grenzen en hoever je zou gaan voor iemand die je liefhebt. Zou je de grenzen van het wettelijke  en het ethische overschrijden uit liefde? Een vraag die heel lang in mijn hoofd bleef hangen.

Riikka Pulkkinen was 20 toen ze De Grens begon te schrijven, 26 toen haar debuut gepubliceerd werd. Op die leeftijd een boek schrijven met zo'n inlevingsvermogen in personages van totaal verschillende leeftijden getuigt alleen maar van een bijzonder talent. 

Score:

««««

De Grens

Oorspronkelijke titel: Raja (Vertaling door Lieven Ameel)

Riikka Pulkkinen

Aantal pagina's: 317

ISBN 9789029576246

Uitgeverij Arbeiderspers (2010)